ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΠΕΡΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΑΠΑΛΛΑΓΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

Konstantinos Georgiadis
28 Νοε 2014
διαβάστηκε 3 λεπτά

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ (ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΤΟΥ ΜΟΥΣΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΔΡΑΜΑΣ) ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ ΑΠΑΛΛΑΓΗΣ ΜΑΘΗΤΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

Δεδομένου ότι:

Α1. με την υπ’ αριθμ. Πρωτ. 136241/Γ2/29-08-2014 Εγκύκλιο του ΥΠΑΙΘ ορίζεται ότι οι Διευθυντές των Σχολικών Μονάδων και οι Σύλλογοι Διδασκόντων ενημερώνουν τους γονείς-κηδεμόνες και τους μαθητές μεταξύ άλλων και για «τη δυνατότητα απαλλαγής από το μάθημα των Θρησκευτικών για τους μαθητές που είναι αλλόθρησκοι ή ετερόδοξοι ή επικαλούνται λόγους θρησκευτικής συνείδησης και γι’ αυτό δεν επιθυμούν να το παρακολουθήσουν, σύμφωνα με την υπ’ αριθμ. Πρωτ. 133099/Γ2/19-09-2013 Εγκύκλιο του ΥΠΑΙΘ με θέμα «Ρύθμιση μαθητικών θεμάτων»» και

Α2. με την υπ’ αριθμ. Πρωτ. 133099/Γ2/13-09-2013 συναφή Εγκύκλιο του ΥΠΑΙΘ η προθεσμία υποβολής αιτήσεων λήγει την 17η Σεπτεμβρίου 2014,

Β. σύμφωνα με το Άρθρο 25 παρ. 2, και ιδίως 3, όπου ορίζεται πως «ο υπάλληλος οφείλει να υπακούει στις διαταγές των προϊσταμένων του…» και «αν η διαταγή [των προϊσταμένων του υπαλλήλου] είναι προδήλως αντισυνταγματική ή παράνομη, ο υπάλληλος οφείλει να μην την εκτελέσει και να το αναφέρει χωρίς αναβολή…»,

Γ. δύο Συνταγματικές διατάξεις, η 2η του Άρθρου 16 και η 1η του Άρθρου 13, καλούνται να εναρμονιστούν έως του να μην προσβάλλεται το ατομικό δικαίωμα της θρησκευτικής ελευθερίας των μη ορθοδόξων,

Δ. έχει ήδη προηγηθεί η Απόφαση του Διοικ. Εφ. Χανίων 115/2012, κατά την οποία είναι παράνομη η χορήγηση απαλλαγής από το μάθημα των Θρησκευτικών σε ορθόδοξο μαθητή,

Ε. η Διεθνής Σύμβαση για την Προστασία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών εισάγεται ως ημεδαπό Δίκαιο μεταξύ του Συντάγματος και της Νομοθεσίας, αν και ουσιαστικά και στην τελική πράξη υπερβαίνει το εθνικό Σύνταγμα των Ελλήνων, κρίνεται κατά περίπτωση από το ΕΔΑΔ, ακυρώνοντας ή επικυρώνοντας οποιαδήποτε τελεσίδικη Απόφαση Ελληνικού Δικαστηρίου,

ΣΤ. η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων (ΠΕΘ) αποστέλλει Έγγραφο (υπ’ αριθμ. Πρωτοκόλλου 144/08-09-2014) προς τον Υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων, κ. Ανδρέα Λοβέρδο, κοινοποιούμενο μέσω mail σ’ όλες τις Σχολικές Μονάδες και ειδικά τους Θεολόγους, όπου με βάση την Απόφαση του Διοικ. Εφ. Χανίων 115/2012 και κρίνοντας παράνομη «τη χορήγηση απαλλαγής σε μαθητή που δεν είναι αλλόθρησκος και ετερόδοξος», τον καλεί σε άρση της Εγκυκλίου με την υπ’ αριθμ. Πρωτ. 136241/Γ2/29-08-2014 ως προς το κομμάτι της απαλλαγής για λόγους «θρησκευτικής συνείδησης» και μόνον,

αξιολογώντας ιεραρχικά και κατά περίπτωση τις παραπάνω συνταγματικές ή νομοθετικές διατάξεις όπως και τις Διοικητικές Πράξεις,

εισηγούμαι την εφαρμογή της (σύμφωνα με το συνδυασμό των ως άνω Α1., Α2 και Β) υπ’ αριθμ. Πρωτ. 136241/Γ2/29-08-2014 Εγκυκλίου του ΥΠΑΙΘ, έστω και με προσωπικές αμφιβολίες περί αντισυνταγματικότητας, μιας και σίγουρα δεν τίθεται θέμα για το αν είναι προδήλως αντισυνταγματική.

Υιοθετείται το ακόλουθο σκεπτικό:

Η Απόφαση του (ως άνω Δ.) Διοικ. Εφ. Χανίων 115/2012, μολονότι θα μπορούσε το πιθανότερο να επαναληφθεί και σε άλλα Δικαστήρια καταλαμβάνοντας όλη την Ελλάδα, πιθανώς να αναιρούνταν από το (ως άνω Ε.) ΕΔΑΔ.
Συμφωνώ με την (ως άνω ΣΤ.) άποψη της ΠΕΘ, η οποία βασίζεται στην 115/2012 Απόφαση του Διοικ. Εφ. Χανίων, ότι οι μαθητές που δικαιούνται απαλλαγή από το Μάθημα των Θρησκευτικών (κατά την εναρμόνιση Συνταγματικών Διατάξεων, τη 2η του Άρθρου 16 και την 1η του Άρθρου 13) είναι μόνον οι μη χριστιανοί ορθόδοξοι.
Επιφυλάσσομαι ωστόσο στην παρότρυνση της ΠΕΘ προς τους Διευθυντές να εξακριβώνουν τη θρησκευτική ταυτότητα των μαθητών επ’ ευκαιρία των αιτήσεων απαλλαγής, καθώς, ενώ δεν υπάρχουν αντικειμενικά κριτήρια εξακρίβωσης τέτοιων στοιχείων (όπως π.χ. στο αναγραφόμενο θρήσκευμα επί των παλαιών αστυνομικών ταυτοτήτων), δεν μπορούν και οι Διευθυντές να μετατραπούν σε «ανακριτές».
Προτείνω δε, μελλοντικά, και επί των αναγραφόμενων επιλογών επί των Αιτήσεων Απαλλαγής την έκδοση Εγκυκλίου του ΥΠΑΙΘ, που θα ορίζει να μην αναγράφονται οι λόγοι θρησκευτικής συνείδησης (πίσω από τους οποίους κρύβεται συχνά και η φυγοπονία των περισσότερων από τους απαλλαγέντες μαθητές, κατά την αίσθηση άλλωστε πολλών καθηγητών και μαθητών), αλλά μόνον η μη χριστιανική θρησκευτική τους ταυτότητα.